Sunday, 9 October 2022

ప్రపంచ తపాలా దినోత్సవం (అక్టోబరు 9)

 ప్రపంచ తపాలా దినోత్సవం (అక్టోబర్ 9)        ఇప్పటి తరానికి తెలియవు గాని 40 సం. వయసు పై బడిన వారికి పోస్టాఫీస్ తో ఎంతో అనుబంధం ఉంటుంది. బంధువుల, స్నేహితుల ఉత్తరాల కోసం ఎదురుచూడటం,దూరంగా ఉండి చదువుకుంటున్నప్పుడు నాన్న పంపించే మనీ ఆర్డర్ కోసం చూడటం, టెలిగ్రామ్ ఎవరికయినా వస్తే తెరచి చూసే దాకా గుండె వేగంగా కొట్టుకోవడం, ఉత్తరాలు వ్రాసి ఎర్రని post box లో వేయడం అందరికీ అనుభవమే.కార్డు 10 పైసలు, inland letter(నీలిరంగు ) 25 పైసలు, మూత కవర్ (enevelop ) 50 పైసలు ఉండేది.విషయం open అయినా పర్లేదు అనుకుంటే కార్డు వ్రాసేవాళ్ళు, బంధువులకు inland letter వ్రాసేవారు. ఇదికూడా gum అంటించి మూసివేయవచ్చు. ఇక మిత్రలకు ప్రత్యేకంగా తెల్లకాగితం మీద వ్రాసి మూత కవర్ లో పంపేవాళ్ళం. చిన్నప్పుడు పోస్టల్ ద్వారానే వార్తా పత్రికలు పల్లెలకు చేరేవి. అప్పుడు ఆంధ్రపత్రిక వచ్చేది అలా 3 వ తరగతి నుండే వార్త పత్రికలు చదవడం అలవాటయ్యింది. ఇక మిత్రులకు ఉత్తరాలు వ్రాయడం డిగ్రీ లో మొదలయ్యింది. కలం స్నేహం చేయడంఅప్పు డొక మంచి అభిరుచి. నాకు గుర్తు ఉండి 2004 దాకా నాకు ఉత్తరాలు వ్రాయడం, నేను ఉత్తరాలు రాయడం జరిగింది.2005 లో అనుకుంటా మొదట సెల్ ఫోన్ కొన్నాం . ఇహ అప్పటినుండి క్రమేపీ ఉత్తరాలు వ్రాసుకోవడం తగ్గిపోయింది. నెల్లూరు లో డిగ్రీ చదివే రోజుల్లో ఇంటికి అమ్మా నాన్నకి ఉత్తరాలు వ్రాసే వాళ్ళం. అప్పుడు land phone చేసే అవకాశం కూడా లేదు. నెలాఖరు ఉత్తరం లో డబ్బులు పంపమని వ్రాసేవాళ్ళం. పాపం ఎన్ని ఇబ్బందులు పడే వాళ్ళో డబ్బులు పంపడానికి. Money order కోసం ఎదురు చూసే వాళ్ళం. ఇహ పత్రికలకు సీరియల్స్ చదువుతూ ఉత్తరాలు వ్రాసేవాళ్ళం.నేను పంపిన కవితను అభినందిస్తూ యండమూరి గారు వ్రాసిన కార్డు ఇప్పటికీ నాదగ్గర ఉంది.మా నాన్న  ఒద్దుల గోవింద రెడ్డి 30 ఏండ్లకు పైగా BPM (Branch post master) గా పనిచేసి retire అయ్యారు.ఆయన పని చేసుకుంటూ ఉంటే చూస్తూ ఉండేవాళ్ళం. ఇంటికి కార్డులు కవర్లు, స్టాంప్స్ కొనడానికి వచ్చే వారికిచ్చే వాళ్ళం.ఇంట్లో ఉన్నప్పుడు మిత్రులు వ్రాసే ఉత్తరాల కోసం పోస్టుమాన్ ఇంటికి రాగానే తపాలా సంచి తెరవగానే ఏమయినా ఉత్తరాలు వచ్చాయా అని చూసే వాన్ని. చిన్నప్పుడు గడ్డం క్రింద గాయం అయితే నాన్న తపాలా పని పూర్తయ్యే దాకా మావయ్య  దుగ్గెంపూడి సాంబి రెడ్డి తన చేతితో రక్తం రాకుండా పట్టుకునే ఉన్నాడు. ఇలా ఎన్నో మధుర జ్ఞాపకాలు..... ఒద్దుల రవిశేఖర్ 

No comments:

Post a Comment